Ulga na złe długi to mechanizm umożliwiający wierzycielom zmniejszenie podstawy opodatkowania lub zwiększenie straty podatkowej o wartość niezapłaconych wierzytelności. Dla dłużników z kolei jest to obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania lub zmniejszenia straty o wartość niezapłaconych zobowiązań. W przypadku niezapłacenia za towary lub usługi, ulga staje się korzystnym narzędziem dla wierzyciela, natomiast dla dłużnika wiąże się z koniecznością skorygowania swoich zobowiązań podatkowych.
• Zmniejszenie podstawy opodatkowania: Wierzyciel może obniżyć podstawę opodatkowania o wartość wierzytelności, która została zaliczona do przychodów, ale nie została uregulowana ani zbyta. Dzięki temu wierzyciel płaci niższy podatek dochodowy.
• Korzystne dla przedsiębiorcy: Ulga jest korzystna, ponieważ pozwala na obniżenie obciążeń podatkowych w sytuacji, gdy dłużnik nie reguluje należności. Wierzyciel korzysta z tego rozwiązania, zmniejszając swój podatek dochodowy lub zwiększając stratę, co może prowadzić do niższej kwoty podatku do zapłacenia.
• Terminy dla wierzyciela: Zmniejszenia podstawy opodatkowania należy dokonać w zeznaniu podatkowym za rok, w którym minęło 90 dni od terminu płatności określonego na fakturze, rachunku lub umowie.
• Długoterminowe korzyści: Jeśli wartość ulgi przekroczy podstawę opodatkowania, wierzyciel może odliczyć niewykorzystaną część w kolejnych 3 latach podatkowych, co daje możliwość długoterminowej korekty podatków, o ile wierzytelność nadal nie zostanie uregulowana lub zbyta.
• Korekta dochodów w przypadku zapłaty: Jeśli dłużnik ostatecznie zapłaci za wierzytelność po zastosowaniu ulgi, wierzyciel ma obowiązek zwiększyć dochód lub zmniejszyć stratę w zeznaniu podatkowym za rok, w którym nastąpiło uregulowanie należności.
• Zwiększenie podstawy opodatkowania: Dłużnik jest zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o wartość niezapłaconego zobowiązania, które wcześniej zostało zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (KUP). Jest to kara za niezapłacenie zobowiązania w terminie.
• Terminy dla dłużnika: Zwiększenia podstawy opodatkowania dokonuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym minęło 90 dni od terminu płatności, wskazanego na fakturze, rachunku lub umowie.
• Zmniejszenie straty: W przypadku, gdy dłużnik ponosi stratę, musi ją zmniejszyć o wartość niezapłaconego zobowiązania. Jeśli wartość zobowiązania jest wyższa niż strata, różnica zwiększa podstawę opodatkowania dłużnika.
• Brak zapłaty = korekta podatkowa: Niezapłacenie zobowiązania w terminie skutkuje obowiązkiem dłużnika do korekty swojego rozliczenia podatkowego i zwiększenia podstawy opodatkowania, co wiąże się z wyższymi podatkami.
• Dłużnik nie może być w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub likwidacji na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie zeznania podatkowego.
• Od daty wystawienia faktury lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie mogą upłynąć 2 lata (licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wystawiono fakturę lub zawarto umowę).
• Transakcja musi być zawarta w ramach działalności gospodarczej obu stron, a dochody z tej działalności muszą podlegać opodatkowaniu w Polsce.
• Ulga na złe długi może być stosowana również w trakcie roku podatkowego przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy. Dzięki temu wierzyciel może pomniejszyć swoje zaliczki, a dłużnik – zwiększyć podstawę opodatkowania.
• Wierzyciel zmniejsza zaliczkę na podatek, jeśli do dnia terminu jej płatności wierzytelność nie została uregulowana, a dłużnik zwiększa podstawę opodatkowania, jeśli zobowiązanie nie zostało zapłacone do dnia terminu płatności zaliczki.
• Jeśli wierzyciel zdecyduje się na ulgę, ale wierzytelność zostanie zapłacona po roku podatkowym, w którym ulga została zastosowana, będzie miał obowiązek zwiększyć dochód lub zmniejszyć stratę w rocznym zeznaniu podatkowym.
• Ulga na złe długi stosowana jest bez względu na termin ujęcia wierzytelności lub zobowiązań w przychodach lub kosztach.
• Wierzytelności odliczone w ramach ulgi nie mogą być ponownie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie innych przepisów.
• Analogicznie, wierzytelności zaliczone do KUP na podstawie innych przepisów nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi na złe długi.
• Termin 90 dni liczony jest od pierwszego dnia następującego po terminie płatności wskazanym na fakturze, rachunku lub w umowie.
• W przypadku zmiany terminu zapłaty, stosuje się pierwotny termin płatności określony w umowie.
Ulga na złe długi to korzystne narzędzie dla wierzycieli, pozwalające na zmniejszenie podstawy opodatkowania lub zwiększenie straty w sytuacji, gdy dłużnik nie zapłacił w terminie. Z kolei dla dłużnika jest to obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania, co może prowadzić do wyższych podatków do zapłacenia. Ulga może być stosowana zarówno w rozliczeniu rocznym, jak i w trakcie roku podatkowego przy obliczaniu zaliczek na podatek. Dzięki tej uldze wierzyciel zyskuje możliwość korekty swoich zobowiązań podatkowych, a dłużnik ponosi konsekwencje za opóźnienia w zapłacie.
===========================